مونتلا و بلان، دو گزینه هیجان انگیز - مجله یک کامپیوتر

بعد از قریب به یک ماه سکوت خبری و شنیدن نام های پرت و پلا از منابع غیرمعتبر که بیشتر جنبه بازارگرمی را داشت، حالا دو گزینه اصلی برای راهنمایی تیم ملی فوتبال رونمایی شده. وینچزو مونتلا از ایتالیا و لوران بلان از فرانسه. دو مربی با نام بزرگ و قابل اعتنا که شنیدن نام آنها اطراف نیمکت تیم ملی هیجان انگیز است. نام هایی که البته به طور رسمی از سوی فدراسیون فوتبال هنوز تایید نشده اند اما مانور رسانه های خارجی روی این دو مربی، ثابت می نماید که فدراسیون فوتبال در آنالیز های خود به این دو گزینه رسیده و البته پیشنهادات ابتدایی را نیز به آنها ارائه داده است.

مونتلا و بلان هر دو در فوتبال اروپا نام های بیش و کم مهمی محسوب می شوند و فصل مشترک این دو را باید مطرح بودن در مارکت اروپا دانست. بدان معنا که هر کدام از این دو مربی در حال حاضر در قاره سبز هواخواهانی دارند و حضور احتمالی شان در فوتبال عقب مانده آسیا و نیمکت تیم ملی ایران یک مزیت برای فوتبال ما خواهد بود. با این وجود میان مونتلا و بلان تفاوت های آشکاری وجود دارد. دو مربی از دو سبک متفاوت و با تفکرات متفاوت تر و روزمه و اعتباری کاملا مغایر با هم.

مونتلا از فوتبال ایتالیا می آید. فوتبالی با انگاره های تدافعی و سبک کاتاناچیو اما هواپیمای تک نفره سابق به واسطه خاستگاه و پست فوتبالی اش با این انگاره بیگانه است. او فوتبال رو به جلو مبتنی بر مولفه های تاکتیکی را می پسندد و یکی از ویژگی هایش ساختن است. مردی که به جای تطبیق دادن تفکراتش با مهره ها و سرمایه هایش، می کوشد برای تفکرات و تاکتیک مورد نظرش بازیکن بسازد. تقریبا شبیه آنچه کی روش از منظر تاکتیکی در فوتبال ایران پیاده کرد. با این وجود مونتلا در عرصه مربیگری تقریبا هیچ موفقیتی کسب ننموده و هر کجا پا گذاشته ناکامی تجربه نموده. از کاتانیا گرفته تا سامپدوریا و میلان و حتی فیورنتینا با وجود توفیق نسبی کارنامه لاغر مونتلا را تشکیل می دهند و همین می تواند بدبینی ها را در قبال او افزایش دهد. اگرچه این گزاره یک روی دیگر هم دارد و می توان به انگیزه های این مربی جوان برای اثبات خود نیز رسید. همانند جهتی که برانکو به شکل دیگری در تیم ملی طی کرد و از نیمکت ایران سکویی برای پرش به بازار مربیگری ساخت. -

در نقطه مقابل مونتلا، لوران بلان قرار می گیرد. یک مدافع مقتدر از نسل طلایی فوتبال فرانسه که در دوران فوتبالش بسیار خوشفکر و باکلاس بود و قدرت راهبری داشت و همین ویژگی ها از او یک تاکتیسین بزرگ ساخته. مردی که در دوران بازیگری اش با بزرگانی چون سرالکس فرگوسن و امه ژاکه کار نموده و حالا جهتی مربیگری اش را بر پایه مولفه های تاکتیکی بنا نهاده. بلان برخلاف پست بازیگری اش، به فوتبال تهاجمی اعتقاد دارد و این فوتبال رو به جلو را با انگاره های تاکتیکی می پسندد. گویی یک فصل بازی در بارسلونا، توتال فوتبال معروف کاتالان ها را در سلول های خاکستری اش نهادینه نموده. بلان به رغم دوران کوتاه مربیگری اش روی نیمکت های بزرگی نشسته؛ از تیم ملی فرانسه گرفته تا بوردو و پاری سن ژرمن و البته بیش و کم موفقیت را نیز تجربه نموده و با آن آب نبات معروفش یک چهره بین المللی است.

ورای تفاوت شگرف اعتبار، شهرت، کیفیت و کمیت بلان با دیگر گزینه تیم ملی یعنی مونتلا، تجربه مربیگری ملی، یکی از وجه تمایزهای مهم مربی فرانسوی با گزینه ایتالیایی محسوب می گردد. در کنار اینها باید به نظم فوتبال فرانسه و موفقیت های اخیر خروس ها و آنارشی حاکم بر فوتبال ایتالیا و ناکامی های مسلسل وار آتزوری نیز اشاره کنیم که قابل بحث است. بنابراین با جمیع جهات و با هر متر معیاری بلان جلوتر از مونتلا می ایستد. -

با این وجود در این دایره انتخاب باید آیتم های دیگری هم لحاظ کرد؛ همانند آپشن قیمت که با توجه به مسائل مالی و قیمت افسارگسیخته دلار بی تردید نقش مهمی در انتخاب سرمربی تیم ملی خواهد داشت. یک منبع موثق از قیمت تقریبی 1.5 میلیون دلاری مونتلا و بالای 4 میلیونی بلان خبر می دهد و این بدان معناست که بلان تقریبا سه برابر از مونتلا گرانتر است و پرداخت آن مسائل مضاعفی را به همراه خواهد داشت. آیتم بعدی در شکل قرارداد و دستیاران است که فدراسیون فوتبال با توجه به تجربه کی روش، 3 دستیار خارجی را مدنظر قرار داده در حالیکه بعید است مربی مثل بلان با این تعداد محدود کنار بیاید.

انتخاب میان این دو گزینه می تواند جهت آینده فوتبال ایران را روشن کند و نقشه راه تیم ملی تا جام جهانی 2022 را ترسیم خواهد نمود.

بانیما